Pod takim hasłem nasza szkoła uczciła pamięć bohaterów jednego z najtragiczniejszych polskich powstań.  Poranek poetycki był formą, w której oddano atmosferę II wojny światowej , przeczucie śmierci i nieodwracalności narodowego losu.

Strofy wierszy K. K. Baczyńskiego i T. Gajcego , w połączeniu z pięknem muzyki i prezentacją multimedialną, tworzyły wzruszającą, bogatą w treści opowieść o powstaniu warszawskim.

                Nowa aranżacja „Warszawskich dzieci” w interpretacji D. Osińskiej, „Krzyk duszy” zespołu „Zayazd”, a na koniec poruszająca ballada „A jeśli nie wrócę przed świtem…” A. Lipnickiej wprowadziły zebranych w nastrój powagi i zadumy.

                Myślę, że spotkanie przybliżyło temat warszawskiego zrywu i jego dramatyzmu, przypomniało choć w części ogromną ofiarę patriotów – bohaterów, często bardzo młodych.

                               „bo to była życia nieśmiałość,

                               A odwaga – gdy śmiercią niosło.

                               Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało

                               Wielkie sprawy głupią miłością”

                                                                              (K. K. Baczyński – „Z głową na karabinie”)

                                                                              Barbara Smała – nauczycielka języka polskiego